Από τις αυθαίρετες παράγκες στο Πέραμα του Πειραιά ως τις «καβάτζες» της Παχειάς Άμμου στη Νίσυρο, μια συλλογή από αυτοσχέδια κτίσματα, άλλοτε μεμονωμένα και άλλοτε σχηματίζοντας συνοικίες ή κοινότητες. Μια σύγχρονη λαϊκή αρχιτεκτονική, φτιαγμένη από τα κάτω, κατασκευασμένη από τους εκάστοτε κατοίκους της. Μια αρχιτεκτονική που μπορεί να κάνει αναφορά στις περιθωριοποιημένες παραγκουπόλεις αλλά και στη φυσική δόμηση. Σκοπός αυτής της εργασίας σε εξέλιξη είναι η ανάδειξή τους ως φορείς πολιτιστικής, ιστορικής και συλλογικής μνήμης. Αναδεικνύοντας έτσι έναν άλλον τρόπο προσέγγισης του κτηρίου και της έννοιας της κατοίκησης απαλλαγμένης από τη μνημειακότητα και το εγώ και εστιάζοντας στο τώρα. Εγώ κατοικώ τώρα. η εργασία αυτή ξεκίνησε και παρουσιάστηκε στα πλαίσια του εργαστηρίου αρχιτεκτονικής φωτογραφίας της monumenta με καθηγητές τον Στέργιο Καράβατο και Jeff Vanderpool.

αστικό χωριό - πρόταση αστικής κατοίκησης σε γειτονιά του Χολαργου

www.astikohorio.blogspot.com

Φοιτήτριες: Αναγνώστου Λουίζα, Βασσάλου Έλλη Επιβλέπων καθηγητής: Ν.Π.Καζέρος Το «αστικό χωριό» αποτελεί μία ιδέα που ξεκίνησε από μια ελιά σε έναν αστικό κήπο, εξελίχθηκε σε μία  δράση και μία αρχιτεκτονική διπλωματική εργασία. Σήμερα παραμένει ως μία ομάδα ανθρώπων που δρουν μέσα  στην πόλη. Η γειτονιά, η συλλογική καλλιέργεια και εργασία, η απελευθέρωση του φυσικού αστικού εδάφους και η αντίληψη των βιολογικών κύκλων είναι αρχές που στηρίχτηκε ο σχεδιασμός μας. Ως περιοχή μελέτης επιλέξαμε ένα κομμάτι του δήμου Χολαργού. Σχεδιάστηκε στα πρότυπα της κηπούπολης το 1926. Σήμερα παραμένει περιοχή αμιγούς κατοικίας με εξαίρεση κάποια τοπικά εμπορικά και διοικητικά κέντρα. Για να δούμε πρακτικά αν η κοινότητα μπορεί να δράσει συλλογικά στον αστικό χώρο διοργανώσαμε μια συγκομιδή ελιάς, δένδρο που συναντάται σε μεγάλους αριθμούς στην περιοχή και η συγκομιδή ελαιοκάρπου απαιτεί συλλογική εργασία. Αποτέλεσε έτσι ένα πρώτο πείραμα συλλογικής αστικής καλλιέργειας. Καλέστηκε συνέλευση και οργανώθηκε διήμερη δράση συγκομιδής από δέντρα των πεζοδρομίων του Χολαργού. Η ομάδα «αστικό χωριό» δημιουργήθηκε, διαμορφώνοντας έναν εφήμερο χαρακτήρα της πόλης όπου συμμετέχοντες και περαστικοί βίωσαν και αλληλεπίδρασαν διαφορετικά στο δημόσιο χώρο. Η δράση τεκμηρίωσε τη συλλογική ταυτότητα της περιοχής και δημιούργησε τοπικούς σχεδιαστικούς άξονες που συμπεριλαμβάνουν την ενεργή θέση του κατοίκου στο περιβάλλον που ζει. περισσότερα εδώ και εδώ

Interurban Spaces - travelling through Athens and Patras By Elli Vassalou read the paper here [Greek only] This research paper deals with the notion of interurban space approaching it through personal experiences and embodiment. As case study, I deal with travelling through Athens ↔ Patras, a route that I often used to do as a student in the University of Patras by public transport. Through personal observations and interviews with other travellers, I study perception and signification of Interurban space. My main concern is to analyse and highlight the qualities and capabilities of interurban as ground of common existence and as a meeting place with otherness.Interurban space as a transitional space is fully functional when people are in full antithesis with their traditional time. This way it provides a topos to create experimental situations, social relations and communal experiences as a resistance in the privatization and individualism of all aspects of modern life.